αναθεμάτος

αναθεμάτος
ο
1. ο διάβολος, ως ο κατ’ εξοχήν άξιος αναθέματος
2. το δαιμόνιο καλικάντζαρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. προήλθε από τη φράση ανάθεμά τον
(πρβλ. «κάμε δουλειά-καμουλειά-καλειά, κακό χρόνο να 'χει - κακοχράχει» κ.λπ.). Κατά τον Χατζιδάκι, το φαινόμενο αυτό, τού σχηματισμού μιας λέξης από δυο ή περισσότερες, συμβαίνει συνήθως στις προσφωνήσεις, επικλήσεις, διαταγές, κατάρες κ.τ.ό., όπου έχει κανείς μπροστά του αυτόν τον οποίο προσφωνεί, διατάσει, βλασφημεί κ.λπ.. κι έτσι δεν υπάρχει ανάγκη να δηλώσει ρητά τον αριθμό ή το γένος κ.λπ. και κατά κανόνα βιάζεται. Μ' αυτό τον τρόπο τολμά ανεπίτρεπτες σε άλλες περιπτώσεις διαστρεβλώσεις και αποκοπές τών φθόγγων. Η άμεση αντίληψη αναπληρώνει και διασαφηνίζει ικανοποιητικά αυτό που για ψυχολογικούς λόγους ειπώθηκε γρήγορα και ελλειπτικά ή υπαινικτικά).

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ἀναθέματος — ἀνάθεμα anything dedicated neut gen sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ανάθεμα — το (Α ἀνάθεμα) 1. οτιδήποτε είναι αποχωρισμένο από το καλό και εγκαταλελειμμένο στο κακό, αφορισμένο, καταραμένο πρόσωπο ή πράγμα (στά Νεοελληνικά συνήθως σε συνεκφορά με την αναφορική αντωνυμία που) «π ανάθεμα να γίνει» (κατάρα για πρόσωπα ή… …   Dictionary of Greek

  • αναθεματούρι — το το μέρος όπου ρίχνονται οι πέτρες τού αναθέματος, ο τόπος τού αναθεματισμού, όπου κάθε διαβάτης ρίχνει την πέτρα τού αναθέματος φωνάζοντας «ανάθεμα». [ΕΤΥΜΟΛ. < ανάθεμα + ούρι] …   Dictionary of Greek

  • αίρεση — Αρχικά ο όρος α. είχε φιλοσοφική και πολιτική σημασία και σήμαινε την προτίμηση που μπορούσε να έχει κανείς για μια ορισμένη φιλοσοφική διδασκαλία. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει μια φιλοσοφική σχολή, μια ομάδα ή κόμμα πολιτικό,… …   Dictionary of Greek

  • αφορισμός — Ορισμός, αποφθεγματική γνωμάτευση· η απομάκρυνση, ο αποκλεισμός από την κοινωνία των χριστιανών. Στο πλαίσιο της εκκλησίας, ο α. είναι η αφαίρεση του δικαιώματος να συμμετέχει ο πιστός μαζί με τους άλλους συντρόφους του στις διάφορες λατρευτικές… …   Dictionary of Greek

  • Ερρίκος — I (Enrico, 1174 – 1216). Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1205 16). Πήρε μέρος στην Δ’ Σταυροφορία (1201) και στην πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (1204). Ανακηρύχθηκε αντιβασιλιάς το 1205, όταν ο αυτοκράτορας αδελφός του, Βαλδουίνος… …   Dictionary of Greek

  • Στηλιτικά — Πολιτικές ανωμαλίες στην Ελλάδα, που συνέβηκαν κατά την ΣΤ’ βουλευτική περίοδο (Μάρτιος 1875). Η κυβέρνηση Δ. Βούλγαρη, κινδυνεύοντας να ανατραπεί κοινοβουλευτικά τον Νοέμβριο του 1874, ψήφισε τον προϋπολογισμό και κήρυξε τη λήξη της συνόδου με… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”